slawek
Dołączył: 01 Lis 2006
Posty: 3
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Od kolegi
|
Wysłany: Śro 22:18, 01 Lis 2006 Temat postu: [Polski][Tragizm i tragedia] |
|
|
Ajschylos-(525-456) uczestnik bitwy pod Maratonem, prezentował świat, w którym wciąż ścierają się racje ludzi i bogów. Najsłynniejsze jego tragedie to: Persowie, Prometeusz w okowach, Agamemnon.
Sofokles-(496-406) miał wedle tradycji napisać 123 sztuki, z których zachowało się zaledwie siedem. Jego zasługą jest wprowadzenie na scenę trzeciego aktora oraz pogłębienie analizy psychologicznej postaci. Dzieła: Król Edyp, Antygona.
Eurypides-(485-406) znamy jego dziś 17 tragedii oraz jeden dramat satyrowy. Eurypides to najmniej religijny spośród greckich poetów dramatycznych.
Tragedia- to utwór przeznaczony na scenę, który przedstawia nieprzezwyciężalny konflikt między dążeniami jakiejś wybitnej osoby a siłami wyższymi (bogami, losem).
Katastrofa- konflikt prowadzący do nieuchronnej klęski bohatera.
Przeznaczenie- losy bohaterów są z góry zdeterminowane przez tajemniczą siłę, która kieruje ich życiem. Przeznaczenie nie da się pokonać. Można mu jednak ulec w sposób godny lub niegodny. O godną klęskę w zmaganiach z przeznaczeniem walczą właśnie tragiczni bohaterowie.
Wina tragiczna (hamartia)- bowiem, błędnie oceniając własną sytuację, sam na siei ściąga on klęskę (np. Edyp chce uniknąć klątwy, ale nieświadomie postępuje zgodnie z wyrokami bogów)
Katharsis- jest to według Arystotelesa, tragedia która wzbudza o widzów, utożsamiających się z bohaterami, współczucie oraz strach i przez to uwalnia ich od tych uczuć.
Boczne skrzydła- paraskenia
Budynek sceniczny- skene
Podwyższenie- proskenion
Okrągły plac- orchestra
Chór- zbiorowy komentator wydarzeń w tragedii greckiej, w jego skład wchodziło od kilkunastu do kilkudziesięciu śpiewaków.
Eksodos- pieśń chóru schodzącego ze sceny.
Epejsodion- w dzisiejszej terminologi akt lub scena
Parados- pieśń chóru wchodzącego na scenę.
Prolog- scena wstępna, określająca tematykę utwóru.
Stasimon- pieśń chóru rozdzielająca epeisodia.
Trzy jedności- zasady kompozycyjne tragedii antycznej, wywiedzione z dzieła Arystotelesa. Wyróżniono jedność miejsca (sztuka rozgrywa się w jednym miejscu) jedność czasu (trwa od świtu do zmierzchu) jedność (czyli jednowątkowość) akcji.
Post został pochwalony 0 razy
|
|